“Muatan dingin pasaran panas.” Mungkin julukan itu cocok disematkan ketika pesta demokrasi dimulai, bahkan sampai saat sekarang hal itu tidak basi untuk diperbincangkan oleh semua kalangan. Bak cerita Minang yang kita dengar sampai membuat kita tertawa seperti tawa seorang bayi, cerita ini dimulai dengan perbincangan para pemuda Minangkabau dengan nama dagelan nya Bujang Sarik dan Yuan Tajun.
“Tiok suduik urang maota politik, di balai, lapau, pangkalan ojek, tangah sawah, sampai ka musajik. Paniang den Yuang, kama wak duduak lai ko.” Kata Bujang Sarik yang tengah duduk di bawah pohon alpukat samping rumah Yuan Tajun.
“Ang danga se lah! Namonyo awak iduk di negara demokrasi, yo heboh mode ko tiok limo tahun.” Jawab Yuan Tajun sambil menyalakan rokok.
“Den nan heran dek alah sadonyo paham jo politik ko a, ka patang Jang Lapai tu ma angkek kareke di banda ujuang, kini lah pandai lo mangecek peta politik Kabupaten. Capek cadiak urang sajak Pilkada ko yeh.” Sahut Bujang Sarik.
“Nan itu namonyo tukang sorak, biaso sajo itu. Tukang sorak nan paralu rangkuang baraia, rokok ndak putuih, minyak onda panuah. Soal apo itu tujuan calon, ka manga inyo kalau lah jadi, ndak nyo pikiaan tu doh. Sia nan rancak pakiaknyo, dapek jadi tukang sorak. Makonyo ang acok-acok mandi sambia basorak dalam aia, bia nyariang pulo suaro di lua.” Jawab Yuang Tajun.
“Den kok ma manjua-jua perai, mati selah, rancak ka sawah, jaleh pulang malambuk, pitih dapek, anak den balanjo, dapua barasok. Nan den tanyoan ka Buyuang, baa kok banyak urang santiang bacarito politik kini? Dan itu alah Buyuang jawek tadi.” Kata Bujang Sarik.
“Kini payah awak mambedaan ma nan bana bakapalo, ma nan bakapalo karambia baraia. Nyo dalam politik ko Yuang, ado pemikir dan ado pekerja. Nan bacarito saribu tapi karajo ciek, tu namonyo pemikir politik. Tapi kalau nyo bacarito limo karajo sapuluah tu pekerja politik namonyo. Manang di Pilkada ko indak tantang samasak apo tim bapikia manang, tapi sakuek apo karajonyo untuak Manang. Lai jaleh di ang?” Ujar Yuang Tajun yang mulai emosi.
“Jadi pemikir apo nan nyo pikiaan Yuang?” Tanya Bujang Sarik.
“Tantu nan nyo pikiaan manang, baa caro mandapekkan suaro, mambaok urang datang ka TPS, mahunian suaro jan disemba alang. Tapi nyo masakkan sajo jo bapikia. Politik ko karajo nan harus didasari jo pikiran. Indak bapikia tantang karajo se doh. Talampau pikia, lambek bangkiknyo, urang lah lari juo.” Kata Yuang Tajun.
“Kok den danga pancarahan Yuang Tajun, alah sarupo pamikia pulo tampek di den. Nan karajo Yuang ndak pulo jaleh.” Kata Bujang Sarik.
“Den pamikia indak, karajo apo lai. Karajo ciek senyo Jang, mancikaraui pikiran jo karajo urang politik. Jadi ateh lo awak dari urang-utang tu awak nah.” Katanya sambil tertawa masam.
“Heyayai, lah ka baruah tu wak a. Mamapeh nan ka rancak lai ko nyo, sambia bamanuang ikan dapek juo, diampai samo kopi dingin, itu labiah dari pilkada mah!” Jawab Bujang Sarik sambil tertawa.
Penulis: Wilyan Gusthof
Editor: Nurfitriani Yohanes